เป็นทุกข์เพราะสิว...พิจารณาบทสวดนี้ค่ะ
บีมจำบทสวดนี้ได้ขึ้นใจ แต่ว่า ได้ยินคำว่า "วะตะ" เป็น "อนันตะ" ก็เลยหาความหมายของบทสวดไม่ได้เสียที "อนิจจา วะตะ สังขารา อุปปาทะวะยะธัมมิโน อุปปะชิตะวา นิรุชฌันติ เตสัง วูปะสะโม สุโข ฯ สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ มีการเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป การระงับสังขารนั้นได้ เป็นเหตุให้มีสุข" ขอขอบคุณข้อมูลจาก http://in4cus.multiply.com/journal/item/7 บีมจำได้ตอนที่ได้ฟังบทสวดก่อนจะฌาปนกิจคุณยายเมื่อร้อยกว่าวันก่อนค่ะ ขอบอกว่า "มันกินใจมาก" เพราะบีมแปลในขณะที่พระท่านสวดและบรรยากาศด้วยค่ะ .... สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง....มีเกิดก็มีดับ... ทั้งที่บีมเองเรียนภาษาบาลีมาตั้งน้านนานแล้วค่ะ ตอนประถมแค่นั้นเอง พอจะมีพื้น แต่ไม่มากเลย แต่คงเป็นเพราะใจเรามีสมาธิ และสงบ มันเลยเข้าถึงแม้จะไม่เข้าใจบทสวดเต็ม ๆ ก็เถอะ คุณยายของบีม เป็นตัวอย่างของสัจธรรมที่บีมเห็นชัดและทำให้ปลงได้ค่ะ คุณยายเป็นคนสวยมาก ๆ รักสวยรักงาม ชอบซื้อของสวย ๆ งาม ๆ ชอบทำบุญ จิตใจดีมาก ๆ คือสวยทั้งนอกและใน พอคุณยายป่วยเป็นต้นมา สังขารก็ทรุดโทรมลงเรื่อย ๆ จากที่เคยสวย ก็เป็นไม่ส...