สวด "พุทธคุณ 108 จบ" จะช่วยรักษาสิวให้หายขาดได้อย่างไร?
อันแรกสุด ก็คงจะเป็นอยู่ดี ๆ ที่ไม่ค่อยจะเลื่อนฟีด Line ดูอะไรเลย ก็เห็นโพสต์คุณดังตฤณเรื่อง "Priorities" (การจัดลำดับความสำคัญงานของชีวิต) ก็รู้สึกว่าจะตอบคำถามเราได้ เลยคลิกไปอ่านต่อ สุดท้าย คุณดังตฤณแนะนำให้ "สวดมนต์ยาว" บีมก็เลยระลึกถึงตอนที่สวดพุทธคุณ "อายุ + 1" ที่เคยทำที่ผ่านมา มันก็ได้สมาธิและความตั้งมั่นของจิต ได้พลังจิตมาสูงมากจริง ๆ ในใจก็เลยคิดว่า เออ...สงสัยถึงเวลาต้องสวดมนต์ละ ไม่ได้สวดมานานหลายเดือนแล้ว
อันที่สอง ก็คงจะเป็นเรื่องของโพสต์กวีของท่าน ว.วชิรเมธี ถึงกรณีที่พระครูประโชติรัตนานุรักษ์ถูกยิงจนมรณภาพ จิตใจก็หดหู่ชอบกล รู้สึกจิตตกพอสมควร...เลยรู้สึกว่า การสวดมนต์น่าจะช่วยให้จิตมีพลังงานที่ดีกลับมาได้ และกุศลแห่งการสวดมนต์ ก็ต้องการส่งถึงพระองค์นั้นด้วยเช่นกัน...
อันที่สาม ก็คงจะเป็นคุณแม่พูดถึง "วันพระใหญ่" พี่แม็คก็บอกว่า เห็นวันนี้คนไปวัดเยอะนี่ แม่ก็บอกว่า ใช่ ๆ เขาไปเพราะเหตุนี้แหละ และดวงจันทร์ก็ดันมาสวยเต็มดวงให้ดูตอนไปทำธุระที่เซ็นทรัลฯอีก มันช่างมีพลังบางอย่างจริง ๆ ด้วย!!!
หรือวันนี้มันจะพิเศษจริงๆ !!!
กลับถึงบ้าน ก็รู้สึกตั้งใจมากว่า ต้องมาจุดเทียนชัยที่แม่เคยให้ไว้ให้ได้ เล่มใหญ่มาก คือ จุดแล้วต้องเฝ้า พี่แม็คก็บอกว่า โอเค เดี๋ยวเฝ้าเอง จริง ๆ มันต้องสวดอะไรเยอะแยะเลยก่อนจะจุด แต่บีมว่า จิตของเรามีพลังยิ่งใหญ่ เราแค่สำรวมจิต นโม 3 จบ แล้วอธิษฐานเลย การอธิษฐานก็ไม่ได้ขอให้ร่ำรวย เราขอปัญญานำทาง ขอพุทธิปัญญานำทางชีวิต ส่องสว่างให้เราเหมือนที่เราจุดเทียนนี้ ให้ปัญญาเผาทำลายความเห็นผิด ความกลัว ประมาณนี้ แล้วก็จุดเลย...
ตั้งใจว่าพาลูกนอนแล้วจะสวด ... ดั้นหลับ!!!
แต่ไม่เป็นไร ตื่นมาตีสองกว่า ๆ แบบตื่นเองเฉยเลย จิตมันคงสั่งให้ตื่นและร่างกายก็หลับพอแล้ว (นอนสามทุ่มครึ่ง) ก็คิดว่า ถ้าแบบนี้ ปกติต้องให้เราตื่นมาทำอะไรพิเศษ วันนี้ต้องทำอะไรล่ะ ... วันนี้วันครบรอบแต่งงานด้วย เอ...จะไปทำของขวัญพิเศษให้สามีดีมั้ย? หรือว่าจะสวดมนต์ตามที่ตั้งใจไว้ก่อนนอนดี????
สุดท้าย เลือกสวดมนต์ดีกว่า...
และแล้วก็นั่งลงที่ห้องพระเลย กราบพระ 3 ครั้ง นโม 3 จบ แล้วตั้งใจสวดพุทธคุณ 108 จบเลย ไม่มีสวดบทอื่น เพราะเราตั้งใจสวดบทนี้เรียกพลังจิตและสมาธิโดยเฉพาะ
มาถึงช็อตการเดินทาง "ภายใน" บ้าง
พอเราหลับตา เราจะ "พบจิต" ของเราทันที
พอเริ่มสวดเท่านั้นล่ะ ... มารก็กระซิบว่า เฮ้ย 108 เยอะไป เอาแค่อายุ + 1 ก็พอ
จิตแท้ก็ตอบโต้ว่า ไม่ได้ ๆ ตั้งใจแล้วว่า 108 ก็ต้อง 108
เถียงกันอยู่แป๊บนึง ก็ "ตัดสินใจ" เลยว่า เอา 108!!!
โอเค (วะ) 108 ก็ 108 >>> มารสยบ ...
สิ่งที่บีมได้รับจากการสวดมนต์รอบนี้มีดังนี้ค่ะ โดยจะเริ่มเรียงจากตั้งแต่ต้นไปจนจบ 108 บท (ทำได้จริง ๆ น้ำตาไหล...ที่บรรลุความตั้งใจ)
ช่วงบทที่ 1 - 10 มีสมาธิดี แต่เสียงยังไม่ใสกังวาน ทำเสียงสวดเบา ๆ เพราะดึกอยู่กลัวลูกจะตื่น (เดี๋ยวสวดไม่จบ) และในใจก็มีมารกระซิบว่า มันจะไหวเหรอๆๆๆ มาเป็นระยะ ๆ แต่สมาธิไม่หลุด จัดว่าจิตรอบนี้ดีมาก และเราตัดสินใจตั้งแต่แรกเลยว่า จะเอาที่ 108 มารมันก็สงบไป
ช่วงบทที่ 11 - 20 เริ่มรู้สึกมีสมาธิ แต่ในใจก็แบบว่า เฮ้ย อีกไกลเลยอ่ะ กว่าจะถึง... (ยังมีมานิด ๆ) แต่จิตแท้บอกว่า ถ้าตั้งใจแล้ว อย่าไปคิดว่าจะให้ถึงเร็ว ๆ อยู่กับปัจจุบันนี้แหละ กลับมาตรงนี้ รอบที่เท่าไหร่ ก็จำไว้ แล้วสวดให้มันดีทุกรอบก็พอ เดี๋ยวก็ถึง
ช่วงบทที่ 21 - 30 เกิดปีติ น้ำตาไหลนิดนึง รู้สึกได้ว่า จริง ๆ แล้วพุทธะอยู่ในใจเราตลอดมา ทำไมไม่เห็น... รู้สึกขอบคุณพระพุทธองค์ที่ให้เครื่องมือในการเข้าถึงพุทธะนี้ให้กับทุกคน โมเม้นต์นี้ คือ สงบขึ้นมาก และทำให้มีกำลังจะไปต่อให้จบ 108 และเสียงกังวานขึ้น
ช่วงบทที่ 31 - 100 ขอพูดไปรวม ๆ เลย เพราะจำไม่ได้แล้ว จะเล่าเท่าที่จำได้ คือ พอจบบทที่ 36 คือ เฮ้ย...เราเลยจุดที่มารบอกให้พอมาแล้ว เยี่ยมมาก ๆ ไปต่อ ๆ สติยังดีมาก ๆ รอบนี้นับรอบสวดแทบไม่หลุดเฟรมเลย
ยิ่งสวด ยิ่งเข้าใจ "จิตตน" เห็นความว่าง เห็นความเปลี่ยนแปลง รู้สึกเจ็บ แต่ไม่กระทบสมาธิ ทุกสิ่งยังดำเนินไปตามปกติ เกิดปัญญา เห็นว่า จิตคือธรรมชาติ ธรรมชาตคือความเป็นปกติ เป็นไปอย่างนั้นเอง มองเห็นความเจ็บปวดที่เพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ เพราะไม่ขยับท่าเลย
และจำได้ว่าช่วงบทที่ 80+ แคนดี้ตื่นมา เปิดประตู ปกติถ้าแบบนี้ เขาจะให้เราส่งไปปัสสาวะที่ห้องน้ำ แต่รอบนี้ บีมไม่ลืมตา ตั้งใจสวดต่อ ในใจก็ร้อนรน แต่ไม่เสียสมาธิเลย ยังจำตัวเลขของบทได้ และจิตที่ตั้งใจ 108 มาตอกย้ำ ๆ ๆ ๆ สวดไปประมาณ 5 รอบ น้องก็ไม่ไปไหน เลยพักแป๊บนึง บอกเขาทั้งที่หลับตามว่า ... ลงไปหาคุณพ่อนะคะ ... เขาเหมือนจะอิดออดนิดนึง แต่เห็นแม่ตั้งใจแบบนี้ พูดแบบนี้ สักไม่กี่อึดใจ เขาก็ไปหาพ่อจริง ๆ สักพักทุกอย่างก็เข้าสู่ความสงบ... บีมรับรู้ทุกอย่าง แต่จิตมีสมาธิ มีกำลัง ก็ยังสวดต่อไปตามปกติ
ณ โมเม้นต์ที่ลูกมา บีมก็ระลึกเลยว่า "นั่นไง มารมันมากวนแล้ว เพราะนี่มันจะโค้งสุดท้ายแล้ว แต่ฉันไม่ยอมเด็ดขาด" คือ ลูกไม่ใช่มาร แต่มารมันไปปลุกลูกให้ดันมาตื่นตอนรอบที่ 80+ ทำไม??? แต่ก็ทำให้เข้าใจชีวิตชัดเจนนะคะ ชีวิตมันก็แบบนี้แหละ โค้งใกล้สำเร็จ มันจะมีตัวเบ้งมาขัดขวาง (สังเกตชีวิตในอดีตที่ผ่านก็แบบนี้แหละ ถ้าเราผ่านจุดยากที่สุดไปได้อย่างมีสติ ประคองใจไว้ได้ มันจะสำเร็จจริงๆ ทุกรอบเลย)
แล้วมันก็ผ่านไปจริงๆ ด้วย คือ เขาก็ไปฉี่ แล้วเขาก็หลับต่อ ... ไม่มากวนอีกเลย
พอช่วงรอบที่ 90 + มันจะมีอีกจิตที่ทำให้เราจะหลุดจากปัจจุบัน คือ เฮ้ยจะถึงแล้วๆๆๆ เร็ว ๆ หน่อย จะเสร็จแล้ว โคตรเจ็บขากับบั้นเอวเลย เร็ว ๆๆๆๆ อารมณ์เร่งระคนดีใจ... แต่นั่นแหละ มันก็คือมารรูปแบบหนึ่งที่ทำให้เราออกจากปัจจุบัน ก็ต้องหายใจเข้าออกลึก ๆ ช้า ๆ ดึงสติกลับมาอยู่กับปัจจุบัน แต่ละรอบ ไม่มีการปรุงแต่ง ตัวเลขก็แค่สมมติ
โมเม้นต์นั้น ก็มีเรื่องเงินแว่บขึ้นมา เป็นพุทธิปัญญาว่า เงินก็เหมือนกัน การมีเงินมาก ก็อย่าไปทุกข์กับมัน จะเงินมากหรือน้อย มันแค่สมมติ เราทุกข์เพราะเราไปปรุงแต่งมัน พอเรามีเงินมาก เราก็ไปปรุงว่า ฉันมีเงินมาก ฉันมีความสุข ฉันอยากให้มันเป็นแบบนี้ตลอดไป จริง ๆ แล้วมันไม่ใช่ มันจะเป็นประมาณว่า ยินดีกับสภาวะดี ๆ ที่มีเงินมาก มันเป็นสภาวะที่ดีที่ควรยินดี แต่ต้องไม่ยึดติด คือ ถ้าทำปัจจุบันดี เดี๋ยวมันก็ไปถึงเป้าหมายเอง ... มันก็จะไม่ทุกข์ เป็นคนที่มีเงินมากอย่างมีสติอยู่กับปัจจุบัน มันก็จะมีความสุข ถ้าเงินมาก ๆ หายไปไม่ว่าจะด้วยเหตุผลภายนอกอะไรก็ตาม ถ้าในใจยังเป็นปกติได้ ใจแบบนี้ สติแบบนี้ ปัญญาแบบนี้ เดี๋ยวเงินมันก็งอกมาใหม่ได้ ... แต่ถ้าใจเสียไปแล้ว ก็ยากที่เงินจะมา
ช่วงรอบที่ 100+ นั้น เป็นช่วงที่ "เหมือนตัวจะแตก" ความเจ็บลามมาบั้นเอว แต่จิตยังปกติ ก็อธิษฐาน ปักหมุดในจิตเลยว่า ต่อให้ตายก็จะตายในสมาธิที่สงบนี้แหละ ... ร่างกายไม่จีรัง จิตแท้ที่บริสุทธิ์นี้ต่างหากที่จีรัง ... ด้วยอารมณ์แบบนั้น ก็รู้สึกได้เลยว่า เข้มแข็งและมีพลังจากศูนย์กลางในจิตจริง ๆ เหมือนมีแสงเทียนที่เราจุดเมื่อคืนส่องสว่างไปทั่วทั้งร่างละเอียด ฆ่าเชื้อโรคทั้งกายและใจให้หมดไป ... มันเบา มันสว่าง มันสบาย ...
พอจบจากตรงนั้น ก็มา 3 รอบสุดท้าย จิตก็ผุดว่า ปีติยินดี... สวดบทที่ 106 - 108 อย่างเบาสบาย อยู่กับปัจจุบัน เน้น หนัก แน่น ชัดทุกถ้อยคำ บทที่ 108 เป็นบทที่ช้า ชัด หนัก แน่น ที่สุด และรู้สึกปวดขาและบั้นเอวที่สุด เหมือนจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ แต่มันทำอะไรเราไม่ได้ ...
สวดเสร็จก็รู้สึกปีติมาก อยากแบ่งบุญทันที ก็อธิษฐานถวายบุญ แบ่งบุญ ไปทั่วทุกสารทิศ ใครต้องการรับและรับได้ ก็มารับไปเลย และถวายให้กับพระครูผู้มรณภาพไปด้วยค่ะ...
และสุดท้าย ก็รู้สึกว่า "ต้องมาเขียนแบ่งปัน" ให้ผู้อ่านที่ติดตามอยู่ที่บล็อกนี้ได้อ่านกัน เพราะ มันเกี่ยวกับการ "รักษาสิวให้สำเร็จ"
การรักษาสิวให้สำเร็จ เราจำเป็นที่จะต้อง "ตั้งใจ" คือ ต้องตั้งเป้าหมายว่า ต้องหายให้ได้ ต้องกลับมามีผิวหน้าปกติและสุขภาพดีให้ได้ มันต้องตั้งใจแรงกล้า เหมือนที่บีมตั้งใจว่า 108 ก็ 108
จะสังเกตว่า ระหว่างที่ทำ มันมีอะไรเยอะแยะที่รบกวนจากจิตเราเอง...
แต่สิ่งที่จะทำให้เราไปถึงได้ ... มี 3 อย่าง คือ
- ตอบ Why ให้ได้ คือ "ทำไมเราจะต้องทำมันให้สำเร็จด้วย" ไม่ใช่แค่ "ทำ" แต่ "ทำจนถึง" คือ ทำไมต้องไปจนถึง??? เหตุผลที่บีมจะสวดจนถึง 108 เพราะ บีมต้องการพลังงานจิตระดับโฟกัสสูงสุดเพื่อจัดการกับสิ่งต่างๆ ในชีวิตตอนนี้ให้เป็นระเบียบเรียบร้อย บีมต้องการพลังของจิตที่จะทำให้เกิดความชัดเจนในสิ่งต่างๆ และมั่นคงกับสิ่งที่ทำ ซึ่งจากอานิสงค์ที่บีมเคยได้รับจากการสวดพุทธคุณ อายุ + 1 มาก่อน หลาย ๆ ครั้ง บีมรู้ว่า การทำแบบนี้ คือ การสร้างพลังจิตครั้งสำคัญ เมื่อจิตเรานิ่งและใสพอ เพราะเรายึดเหนี่ยวกับสิ่งสูง สิ่งบริสุทธิ์ คือ พุทธคุณ จิตเราจะมีสมาธิ มีปัญญา มีพลังมาก ซึ่งจำเป็นกับบีมมากตอนนี้ นี่คือ "เหตุผลแรง ๆ ของบีมที่จะต้องสวด 108 รอบให้สำเร็จ"!!!
- ตัดสินใจทำ ต้องรู้สึกจากส่วนลึกเลยว่า "เอา!!! เป็นไงเป็นกัน ตัดสินใจแล้ว" ต้องทำให้ได้ ตั้งใจ เลือกแล้วว่าจะทำ ด้วยตัวเราเอง" นี่คือ สำคัญมาก ๆ เพราะ มันจะผุดมาเตือนเราทุกครั้งที่เราจะหลุด แต่ถ้าไม่ตัดสินใจแต่แรกว่าจะทำให้ถึง พอเจอความลำบาก ก็จะไม่ทำแล้ว เพราะมันไม่มีอารมณ์ที่จะต้องสำเร็จยึดเหนี่ยว
- อยู่กับปัจจุบันขณะ อย่าไปปรุงแต่ง อย่าไปคิดต่อ ความคิดทำให้เราเหนื่อยเกินจำเป็น เราอยู่กับปัจจุบันก็พอ เช่น รอบที่ 98 ก็ไม่ต้องไปดีใจอะไรกับมัน ให้รู้ว่า นี่คือรอบที่ 98 หายใจเข้าออก...รู้ตัว ได้ยินเสียง...รู้ตัว สวดให้ใส ให้กังวาน แล้วมันก็จะจบงาม ๆ ไปอีก 1 รอบ คือ จริง ๆ ชีวิตมีแค่ "สภาวะหนึ่ง" แค่นั้น มันมีแค่ปัจจุบัน ผลของชีวิต ก็คือ ผลรวมของผลจากการกระทำทั้งหมด ไม่นับวันและเวลาใด ๆ ชีวิตมีแค่ปัจจุบันเท่านั้น
ถ้าเทียบกับการรักษาสิว ก็คือ คุณต้องมี WHY ให้ชัดเจน ว่า จะสิวหายไปทำไม ถ้ามันใหญ่และชัดเจนพอ คุณจะมีสิ่งยึดเหนี่ยวให้กลับมา แม้จะนอกลู่นอกทาง ก็จะกลับมาทำแน่นอน
แล้วก็ต้อง "ตัดสินใจ" เอากับมัน ต้องไปให้ถึงให้ได้ เลือกแล้ว ต้องถึงเท่านั้น ไม่ถึง ไม่เลิก ต้องแบบนี้เลย
อยู่กับปัจจุบัน รับรู้สถานะปัจจุบันเท่านั้น ถ้าเราอยู่บนเส้นทางที่ถูกต้อง ทำเหตุที่ถูกต้อง ก็ต้องได้ผลลัพธ์ถูกต้องแน่นอน จุดไหนที่ไม่โอเค เราก็ปรับ ปรับจนรู้สึกสบายกาย สบายใจ ทำไปเรื่อย ๆ ซึ่งความสบายใจ สบายกาย นี้เอง ที่จะเป็นเหตุให้สิวหายได้เร็วและมีโอกาสหายขาดได้จริง ๆ ต่อให้มีภาวะขับพิษที่ใด ๆ ที่เป็นธรรมชาติของการรักษาด้วยแนวธรรมชาติ ก็จะเฝ้ามองมันด้วยความเข้าใจ ด้วยจิตที่ตั้งมั่นในเป้าหมายอยู่เสมอ "จงอยู่กับปัจจุบัน"
และขอแนะนำ...ถ้าจิตตกเพราะคนอื่นพูด
ให้สวดมนต์ยาว จะช่วยได้
ศาสนาทุกศาสนาจะมีบทสวดอยู่
ให้เข้าใจความหมายบทสวด
เลือกบทที่ไม่ยาวไป สัก 5-8 บรรทัด
แล้วสวดซ้ำ ๆ เป็นบทสวดถึงพระศาสดาก็ได้
หรืออะไรก็ได้ที่เป็นสิ่งที่ดีงามทั้งปวง...
จำนวนรอบแล้วแต่จะกะ
แต่ 108 นี้ดีมาก ๆ สำหรับบทพุทธคุณค่ะ
สำหรับผู้เริ่มต้นอาจจะเริ่มจากสวดเท่าอายุก็ได้
--------------
วันนี้มีแบ่งปันประมาณนี้ค่ะ
ถ้าเข้าใจและมองเห็น หรือ ตกผลึกอะไรเพิ่มเติม ก็ขออนุโมทนาและยินดีด้วย
ถ้าไม่เข้าใจและยังงง ก็ไม่เป็นไรเลยค่ะ ถือว่าได้อ่านบทความที่เขียนด้วยความตั้งใจอันดีไปหนึ่งบทความ และถ้าคุณลองนำไปปฏิบัติดู และสังเกตจิตด้วยตัวเอง ทำต่อเนื่อง สม่ำเสมอ ไม่ต้องนับวันเวลา ไม่ต้องเร่งผลลัพธ์ เน้นปฏิบัติต่อเนื่อง มากบ้าง น้อยบ้างตามจังหวะชีวิต แต่ขอให้ต่อเนื่อง ในวันหนึ่ง สิ่งที่คุณอ่านวันนี้ จะผุดขึ้นมาในจิตของคุณอีกครั้ง ... แล้วคุณจะเก็ตเองค่ะ ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องเครียด...
ด้วยรัก
#บีมซีเคร็ต
วันจันทร์ที่ 21 มกราคม 2561
เวลา 5.32 น. ณ บ้านสุวรรณรายาไมน์ จ.เชียงราย
ความคิดเห็น